Tajemniczy obcy - szakal złocisty

Ministerstwo Środowiska doprowadziło do wpisania szakala na listę gatunków zwierząt łownych.
Skąd szakal w Polsce? I skoro już jest to czemu, jeśli pamiętacie wpis o gatunkach inwazyjnych, do niego nie strzelać.
Otóż szakal nie jest, paradoksalnie, gatunkiem inwazyjnym. A przynajmniej tak twierdzi duża cześć polskich naukowców. Spotykamy go w kraju od bardzo niedawna (potwierdzone doniesienia o szakalach w Polsce pojawiają się dopiero od 2015 roku).
Jak to działa? Otóż nie ma żadnych dowodów na to, że w przypadku Szakala nastąpiło zawleczenie lub introdukcja w krajach, które jeszcze niedawno były uznawane za znajdujące się poza zasięgiem jego występowania. Zasięg ten poszerza się najprawdopodobniej naturalnie. W takiej sytuacji możemy paradoksalnie myśleć o uznaniu szakala złocistego za gatunek rodzimy.

Pomysł ministerstwa jest wątpliwy także z innych przyczyn - nie mamy prawie żadnych badań dotyczących liczebności i zachowań tego gatunku w Polsce. Argumentowanie odstrzału prowadzeniem badań obnaża (po raz kolejny) pełne zacofanie ministerstwa w kwestii ochrony przyrody.
Odchodząc od dziwnych pomysłów przedstawicieli rządu wróćmy do pytania czemu szakal złocisty rozprzestrzenia się na północ Europy. Naukowcy nie mają jednego wytłumaczenia, wśród przyczyn wymieniają między innymi ocieplenie klimatu, zbyt małą populację wilków, oraz objęcie szakala ochroną w niektórych rejonach Bałkanów.
Cześć naukowców zajmujących się gatunkami inwazyjnymi, sugeruje, że niebezpośredni udział człowieka w zwiększeniu się zasięgu szakala jest faktem. To człowiek odpowiada za zmiany klimatyczne i zmianę sposobu użytkowania obszarów wiejskich, w związku z tym optują za uznaniem szakala złocistego za gatunek obcy.
Jednocześnie warto zwrócić uwagę, że postawa najpierw strzelać, potem badać budzi wątpliwości. Zwłaszcza w przypadku gatunku, który w naszym ekosystemie jest nowy i co do którego inwazyjności nie ma, do tej pory, znaczących dowodów.